ใครบ้างค้นลงไป
เปิดใบบังค่อยแจ้ง
ไขที่ข้องค่อยโล่ง
เฉลยคำตอบดวงตะวัน
เธอบอบบาง
บำรุงเบิกบานมิเผลอตน
นั่น! แมลงหิวจัด
ก้มกัดญาติมิตร
เธอตื่นอยู่ เพียรพร้อม
วันคลาดแคล้ว คืนเตรียมสู้
ใกล้มัจจุราช
ทางรอดแนบข้าง
ผลน้อยๆ เติบตนขึ้นแทน
เสียงสวดสาธุการ
ส่องใสสอดสานกังวาน
โลกมอบอิสริยยศ
ขณะมือเยาว์ปลิดใบปลื้ม
| คำแต้ม by ທາງຫອມ|
พ. ๒๗ พฤศจิกา ๒๕๕๖
---------------------------------
|เล่าตามคำแต้ม|
ตอน แตงกว่าอ่อน
ใครเคยลิ้มรสหวานผลแตงกว่าอ่อน จากเถาว์ตรงหน้า มือเด็ดขึ้นมา เช็ดขากางเกงมอมสีขี้ตม ย่อมรู้รสชาติดี
แน่ล่ะ กัดเคี้ยวกลืนกินก่อนข้าวเช้าข้าวงาย เหมือนเป็นผลแห่งกรรมดีแต่ปางใด ธรรมชาติจึงประทานให้ได้ลิ้ม
ไม่นานมานี้ ผมเคยไปเลือกแตงกว่าอ่อนที่ตลาด ดูแผงแม่ค้าพ่อค้าหลายเจ้า
ลูกงามๆ ทั้งนั้น ในใจนึก 'แผงใดเล่า สดสวยแบบไม่มีสารพิษจากยาฆ่าแมลง
จากปุ๋ยทางใบ จากลมฝุ่นควันตกค้าง' ใจหนึ่งว่า 'นำไปแช่น้ำ ล้างออกได้น่า'
อืมม...
พลันนึกถึงโพนหอมแดงของพ่อ ที่แม่นำเมล็ดแตงกว่าไปแหนบไว้ต้านตีนโพน
รดน้ำ ให้ปุ๋ยหอมในแปลง แตงกว่าที่ต้านตีนโพนก็งอกงามตามกันไป ก่อนสองเดือน ที่ครบกำหนดกู้หอมไปแขวนตากใต้ตะหล่างเฮือน ผลแตงกว่าก็อวดตน ให้คนสวนได้ลิ้มรสแห่งแรงงาน ผลกรรมทำเองนี่ล่ะ หวานใจนัก
ตอนนั้น ผมยังเด็ก ยาฆ่าแมลง ปุ๋ยทางราก ทางใบยังมีน้อย ไม่แพร่หลาย ไม่แย่งโฆษณาค้าแข่ง ชาวสวนยังไม่มีหนี้ ไม่ต้องเร่งรัดตนทำของออกขาย ปลูกหอมได้หอมแก่หอมหัวต่ง เก็บไว้กินไว้ฝากเป็นแก่น มัดออกขายเป็นทุนรอนชีวิตสืบมื้อ
วันนี้ ผมขาวหงอกแซมหัว หวนทบทวน ตอนผมออกจากบ้านมากระมัง ค่าเทอม ม.ปลาย วิทยาลัย... ค่าแลกเอาโอกาสศึกษาสมัยใช่ไหม? เป็นหนึ่งเหตุให้ชาวสวน
ในท่งข้าวนาหอมต้องเป็นหนี้ และถีบตนเป็นนักปลูกสินค้า หรือว่ามีเหตุอื่นๆ ใดบ้างเล่า?
ผมอยากกลับไปเก็บแตงกว่าต้านตีนโพน ลูกน้อยๆ เช็ดขากางเกงดำชุดทำงานที่ช่างวัดตัดพอดีตัว แล้วกัดกินอีกครั้ง มันจะหวานเหมือนวันนั้นไหมหนอ...
| คำตามคำแต้ม by ທາງຫອມ |
สวยๆ พ. ๒๑ ตุลา ๒๕๖๓
ในเมืองใหญ่ตรงข้ามปากเซ
