บุนทอน ดอนโขง เรียบเรียงและเล่าสารพลดลใจ (พฤหัสบดี ๕ พฤษภาคม ๒๕๖๕)
หนุ่มใหญ่ผู้ผัว
มีโอกาสได้คุยกับคนติดแอร์ ใช่แล้ว ชายวัยสักสามสิบปีคนนั้น ไม่ใช่ช่างธรรมดาดอก
เขาเป็นช่างและเป็นเจ้าของร้านขายแอร์เองด้วย
เรือนห้องเช่าชั้นเดียว มีจั่วหน้าห้องทุกห้องทั้งสิบเอ็ดห้อง
ใกล้สถานีขนส่งผู้โดยสารเมืองอุบล ใช้ชื่อ “บ้านพักทรัพย์ศรีทอง” ปลูกมานานกว่าสิบเจ็ดปี
ตอนนี้ว่างหลายห้องมาหลายเดือนแล้ว คนติดต่อขอเช่าบอก ติดแอร์ให้หน่อย เสียดาย ห้องที่ติดแอร์ไว้สามห้อง
เต็มแล้ว เจ้าของบอกแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะการติดแอร์ต้องเอาเงินมาลงเป็นก้อนใหญ่
หรือไม่ก็ต้องผ่อนหลายเดือน กว่าจะหมดหนี้ ค่าห้องเช่าก็พอได้หมุนเป็นค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าซ่อมบำรุงต่าง ๆ เหลือบ้างเล็กน้อย
พอได้ใช้ในครอบครัว การจะติดแอร์ราคาเหมื่นห้าถึงสองหมื่นสักเครื่อง
จึงเป็นเรื่องต้องคิดทบทวนมากพอดู
แต่เมื่อพิจารณาว่า
อนาคตถ้าต้องการคนเช่าให้เต็มทุกห้อง ก็จำเป็นต้องติดแอร์แน่ ๆ
อากาศทุกวันนี้ร้อนขึ้น ๆ ไม่ลดลงเลย คนเช่าเขาก็ต้องการอยู่เย็น ๆ คลายร้อน
ถึงจะเป็นห้องเช่าสำหรับคนทำงาน เพื่อพักผ่อนแค่ตอนกลางคืนและวันหยุด
ก็ต้องสนองความต้องการแบบ “อยู่สบายคลายร้อน” ที่เป็นแรงบีบอีกอย่างก็คือ
หอพักห้องพักหลังใหม่ ๆ ที่เกิดขึ้นในละแวกเดียวกันนั้น
เขาต่างติดแอร์กันหมดทุกห้องแล้ว พิจารณาแล้ว คงต้องทยอยติดแอร์ไปจนครบทุกห้อง
โน่นแหละ จึงจะพอหวังได้ว่า จะมีคนมาเช่าจนเต็ม
ว่าแล้ว เมียผัวปรึกษากัน ตกลงใจแล้ว
ก็เริ่มหาข้อมูลทางเน็ต แชตคุยกับร้านที่ดูดีมีความน่าเชื่อถือ
ได้คิวนัดมาติดตั้งวันหยุดต้นเดือนพฤษภา วันนั้นฝนตก
ช่วงบ่ายได้รับโทรศัพท์จากทางร้านแอร์ บอก มาติดให้ไม่ทันในวันนี้
ขอเลื่อนไปวันหลังครับ เพราะติดฝนทำงานไม่ได้ตามกำหนด ที่หน้างานในอำเภอบุณฑริก
ห่างออกไปกว่าเก้าสิบกิโลเมตร อ้าว... ไม่เป็นไร ผู้ผัวคิดในใจ วันหลังก็วันหลัง
รุ่งเช้าวันต่อมา เมียดูโทรศัพท์
ร้านแอร์โทรมาแจ้งว่า แอร์ยี่ห้อที่ตกลงกันนั้นติดให้คนอื่นไปแล้ว
และไม่มีรุ่นนี้อีก เลยเสนอยี่ห้อใหม่มา พร้อมราคาที่น่าฟัง เมียเลยยังไม่ตกลง
“อะไรกัน ตกลงกันแล้วเอาไปติดให้คนอื่น” แต่ในใจนึกสงสารร้านเขา
เขาอยากขายแต่ไม่มีแอร์ให้เรา ที่ใจอ่อน อาจเพราะคำสื่อสารในแชทน่าฟัง น่าเห็นใจ
ตกบ่าย สองผัวเมีย
เลยลองตระเวนสอบถามราคาตามร้านขายแอร์ดู
ร้านแรกเป็นห้างใหญ่ ขายวัสดุก่อสร้างและอุปกรณ์ตกแต่งบ้านสารพัด
มีแอร์ขายด้วย ปรากฏว่า รุ่น BTU สำหรับห้องขนาดยี่สิบตารางเมตร
ที่ร้อนสักหน่อย ต้องเป็น 15,000.- BTU นั้น ไม่มี มี
หมื่นแปดพัน ซึ่งใหญ่ไป ราคาพร้อมค่าติด ก็พอฟัง แต่ก็ยังไม่ตรงใจนัก
แวะร้านที่สอง เป็นร้านขาย ติดตั้ง และเซอร์วิสแอร์โดยเฉพาะ
สอบถามแล้วยี่ห้อที่ตั้งใจมาดูไม่มีเช่นกัน ทางร้านแนะนำยี่ห้อรองลงมา ราคาพร้อมติดตั้งก็พอฟัง
ไม่แพงมาก ใกล้เคียงกับห้างมื้อกี้ ดูเหมือนจะน่าตัดสินใจเอา เพราะพิจารณาฐานะและภาพลักษณ์โดยรวมของทางร้านแล้ว
เขาน่าจะดูแลหลังขายดี จากนั้นก็ไปอีกร้าน
เป็นร้านสาขาของร้านดังทางออนไลน์ที่มีสาขาทั่วประเทศ ร้านนี้เน้นขายเงินผ่อน
แจ้งยี่ห้อ รุ่นสเป็กแอร์ ให้ผู้จัดการหนุ่มที่ดูแลสาขาและทุกสาขาในอุบลแล้ว
เขาก็กดเครื่องคิดเลข ทีแรกบอกราคาสองหมื่นถ้วน สองผัวเมียมองหน้ากัน
“ใช่ราคานี้แน่นะ” ถามย้ำกับคนขาย “ครับ ราคานี้ พร้อมติดตั้ง ผ่อนสิบสองเดือน
จ่ายงวดแรกวันติดตั้ง ตัดยอดเหลือสิบเอ็ดเดือนเลยครับ
สั่งวันนี้ติดตั้งพรุ่งนี้เลย” เขามั่นใจและอธิบายขั้นตอนการซื้อขาย “ดูอีกทีไหม
มันถูกมากนะ ถ้ารุ่นนี้ บีทียูหมื่นห้าพัน” นักขายหนุ่มเม้มปาก
เปิดดูเอกสารที่วางบนกล่องกระดาษห่อตู้เย็นตรงหน้า กดเครื่องคิดเลขอีกครั้ง
“ขอโทษครับ ผมคิดผิดจริงๆ เป็นสองหมื่นหนึ่งพันบาทถ้วนครับ พร้อมติดตั้ง” สองผัวเมียคิด
อย่างนี้ค่อยใกล้กับร้านอื่นเขาหน่อย แต่ดีกว่าคือ ราคถูกกว่าตั้งหนึ่งพันบาท
ว่าแล้วคนขายก็ขอให้คนซื้อกดเป็นเพื่อทางไลน์
จะได้ส่งข้อมูลการซื้อขายเพื่อประกอบการตัดสินใจอีกที
ออกจากร้านที่สามมา
สองผัวเมียปรึกษากันว่า จะไปดูอีกสักร้าน ค่อยตัดสินใจ “สงสารร้านน้อง
จะไม่ได้ขายนะ” เมียหมายถึงร้านที่คุยกันในแชท เขาส่งข้อมูลมาให้ว่ามียี่ห้อหนึ่ง หมื่นห้าพันบีทียูแบบธรรมดาที่กินไฟ
เพราะปิด-เปิดระบบทำความเย็นเป็นระยะๆ ทำให้ความเย็นไม่คงที่ แต่เย็นฉ่ำทันใจดี
ต่างจากแบบอินเวสเตอร์ ที่เย็นช้าแต่สม่ำเสมอ เพราะมีระบบควบคุมความเย็นอีกที
ที่สำคัญประหยัดไฟกว่าแบบธรรมดา ที่คิดจากการเปิดแอร์วันละแปดชั่วโมง ประหยัดกว่าตั้งสองถึงสี่พันบาทต่อปี
ช่างที่มาล้างแอร์เคยแนะนำว่า ห้องเช่าควรติดแบบธรรมดา
การดูแลรักษาไม่จุกจิก แต่คนขายที่ห้างร้านที่ไปสอบถามกลับบอกว่า เครื่องอินเวสเตอร์รุ่นใหม่ไม่จุกจิกอย่างนั้นหรอก
แถมคนเช่าห้องเขาก็ชอบ คือมันประหยัดไฟกว่ากัน ยิ่งเป็นเครื่องบีทียูที่เหมาะสมกับห้อง
ไม่สูงมากเกินไป ก็เป็นเป็นทางเลือกให้เขาตัดสินใจเช่าห้องได้ง่ายขึ้น พอลงดูสอบถามร้านที่สี่
เป็นห้างขายวัสดุขนาดใหญ่อีกแห่ง แต่มีแอร์ให้ดูน้อยยี่ห้อ น้อยรุ่น ทั้งสองจึงรีบกลับบ้าน
ขากลับ
ระหว่างรถเคลื่อนตัวบนถนนสายรอบเมือง
ผ่านแยกดงอู่ผึ้งที่กำลังสร้างอุโมงค์และสะพานข้าม
เมียเปิดดูแชทกับร้านที่ติดต่อไว้ ถามย้ำว่าเป็นรุ่นธรรมดา หมื่นห้าพันบีทียู
ติดตั้งได้พรุ่งนี้เลย จึงหันถามคนขับผู้เป็นผัว ผัวจึงว่า ติดก็ติดเลย
เขาคิดไปว่า ดูท่าการบริการหลังขายเขาน่าจะโอเค
เพราะมีระบบสื่อสารในออนไลน์และทางโทรศัพท์ชัดเจนและตอบกลับรวดเร็วดี
น่าจะเป็นคนรุ่นใหม่ น่าส่งเสริมสนับสนุน
รุ่งเช้าวันพุธที่ 4 พฤษภาคม ผู้ผัวไปรอช่างที่ห้องเช่า นัดกันสามโมงเช้า ช่างยังไม่มา
เลยส่งโลเกชั่นให้เมียแชร์ไปหาทางร้านแอร์อีกที
ไม่นานก็มีรถปิ๊กอัพแค็ปสีขาวเปื้อนฝุ่นโคลนกลางเก่ากลางใหม่ บรรทุกอุปกรณ์มาเต็มกระบะ
รถเข้ามาจอดที่ที่จอดรถต่อจากรถของผู้เช่าห้องอีกสามคัน หลังจากทักทายกันแล้ว
ช่างกับผู้ช่วยก็ลงมือติดตั้งแอร์
หัวหน้าช่างร่างกะทัดรัดสูงสักร้อยหกสิบเซ็น
ผิวออกขาว หน้าตาไม่อาจดูออกเพราะสวมหน้ากากอนามัย ใส่กางเกงยีนส์สีหม่นเทาออกดำ
เสื้อยืดคอเชิ้ตสีเทา สกรีนชื่อร้านเป็นแถวพาดกลางหลัง ท่าทางทะมัดทะแมง
มีผู้ช่วยเป็นหนุ่มร่างโย่งสวมกางเกงยีนส์หลวมๆ
เห็นหัวกางเกงบ็อกเซอร์สีลายดำแดงใต้ชายเสื้อสีฟ้า อีกคนเตี้ยกว่าเล็กน้อย
แต่งตัวเหมือนหัวหน้า ร่างผอม ผิวออกเข้มกว่าเพื่อน
หัวหน้าขึ้นบันไดเหล็ก ใช้สว่านไฟฟ้าเจาะผนังห้องตามรอยที่ใช้ดินสอมาร์กไว้
มีคนตัวโย่งเป็นลูกมือ จับโน่น ยื่นนี่ให้ อีกคนแกะเครื่องแอร์ ต่อสายไปสายท่อแอร์
ผัวเจ้าของหอถ่ายภาพรุ่นแอร์ส่งไปให้เมีย เมียตอบข้อความมา “อ้าว ไม่ใช่รุ่นธรรมดานี่
เป็นอินเวสเตอร์” หนุ่มใหญ่ผู้ผัว จึงคุยกับหัวหน้าช่าง เขาบอกมีแต่อินเวสเตอร์ครับ
และรุ่นนี้ มีแค่ยี่ห้อนี้ด้วย อันนี้แหละประหยัดไฟดีครับ ใช้ง่าย ไม่จุกจิก
มีอะไรบอกทางร้านได้เลย จะดูแลให้ ราคาก็หมื่นเจ็ดพันเก้าร้อยตามที่แชทคุยกัน
สองผัวเมียตอบข้อความกันไปมา การติดตั้งก็ดำเนินไปนานราวสองชั่วโมง พอช่วงท้ายระหว่างช่างเก็บเครื่องมือกัน
หลังติดตั้งคอยน์เย็นที่หลังหอเสร็จ ผู้ติดตั้งจึงเผยเรื่องราวเล็กๆ
ของร้านตน ตามที่ผู้ซื้อเครื่องแอร์ถาม ได้ความว่า
ผมเป็นเจ้าของร้านเองครับ
เปิดร้านมาเจ็ดปีแล้ว เพิ่งมาเปิดที่ถนนนิกรธานีข้างหน้าบิ๊กซีอุบลนานเกือบสองปีแล้ว
ห้าปีก่อน ร้านตั้งอยู่แยกหนองตาโผ่น ที่อำเภอวารินชำราบ ทางไปวัดหนองป่าพงของหลวงปู่ชา
สุภัทโท ทางเดียวกับที่ไปอำเภอสำโรง ไปอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ แน่ล่ะ
ขายเอง ติดตั้งเองได้ เพราะตอนนี้ยังหนุ่มยังแน่น มีแรงเดินทาง ทำงานหนักได้
จำเป็นใช่น้อย วัยหนุ่ม ทำธุรกิจ ต้องลุยเองแบบนี้ จึงจะก้าวหน้าเร็ว
ผัวเมียคุยกันในเย็นวันนั้นตอนทานข้าวว่า
“ถ้าเขาไปรอด ไม่นานเขาก็ต้องให้ช่างไปติดตั้งแทน ถึงเวลาหนึ่ง เขาคงต้องเลือกที่จะบริหารอย่างเดียว.