ตามแท้แต่ประสงค์ 3-6

ตามแท้ แต่ประสงค์ : ทางหอม

3

ฝากย่ามฝัน

ใส่ความเหงา

ไปตามหาความหวังชื่น

อาจพอมีที่ว่างไหม

ในกระเป๋าเป้สะพายหลัง

ย่ามน้อยๆ ขอซุกในซอกเล็กๆ

4

ปากกาสีจางๆ

สมุดพกปกแข็งเล่มเล็ก

ฝากเป้สะพายหลัง

ขอร่วมสัญจร

ก่อนนอน ณ ที่ค้างแรม

อาจได้แปลงความรู้สึกเป็นอักษร

5

มุมมองของคนกับบ้าน

ฝากไปด้วย

เผื่อได้แปลกตาแปลกใจ

ร่วมนับจำนวน

สถานที่ใหม่ๆ

เผื่อไว้วัยชราได้หวนรำลึก

6

ทริปสุดขอบฟ้า

ไต่ก้อนเมฆ

เดินเล่นบนลานดวงดาว

ขอโอกาสร่วมสัมผัส

ดินแดนในฝัน

แม้เพียงชั่วขณะลมพลิกใบไม้

ตามแท้แต่ประสงค์ 1-2

ตามแท้ แต่ประสงค์ : ทางหอม

1

นักเดินทางที่รัก

ในใจฉัน

มีสองเท้าฝากฝัง

ขอร่วมรอนแรม

ผ่านเห็นสองข้างทาง

สูดกลิ่นไอสดชื่นไร้กรอบกรง

2

ฝากความรู้สึก

ไปแต่งเติมความหมาย

ด้วยทิวทัศน์นอกหน้าต่าง

ขอร่วมเดินทาง

ผ่านพบผู้คน

บันทึกรอยยิ้มรายทาง

หนังสือเล่มแรก (ไม่ใช่คำแต้ม และใช้นามจริง)

มกราคา 2552
ครูหนุ่มเอกภาษาไทย อดีตนักศึกษาทุนคุรุทายาท

หลานชายย่าภาผู้เป็นนักทอไหมและนักทำข้าวหมาก  

เขียนเล่าชีวิตจริง ผ่านรูปแบบบทความสารคดีกึ่งเรื่องเล่า 

ซึ่งอาจนับโดยเกณฑ์หลวมๆ อาจเป็น เรื่องสั้นชีวิตชุดหนึ่ง 

หรือ นวนิยายกึ่งอัตชีวประวัติ  ก็อาจว่าได้

เนื้อหาว่าด้วยวิถีชีวิตชาวทุ่งข้าวนาหอมแดง 

ถิ่นยางชุมน้อย แดนศรีสะเกษ
มีรสชาติของเรื่องราวแบบบ้านๆ ภาษาอาจไม่ลงตัวนัก 

แต่มีสีสันกลิ่นอายบทกวีปนอยู่มิน้อย (เวอร์ไปมั้ง)