มายออก

คิดสักนิดก่อนนะใจเอ๋ย

เจ็บปวดเศร้า

เหงารันทดระทม

เดี๋ยวก็ไปจากเราเอง 

เดี๋ยวก็จากเราไป

เหมือนอากาศอันร้อนอบอ้าว

คลุมครอบทุ่งนาป่าสวนโบราณ

จะ "มายออก"

เพราะฝนมา

คล้ายตากฝนเป็นหวัด

ปวดหัวเป็นไข้สั่นหนาว

ได้ยา ได้พักผ่อน ได้ดูแลตนเอง

ค่อย "มายออก"

ในวันที่สอง

ราววันที่สุดท้อ

ทุกข์เกาะกุมหัวใจ

งานก็หนักหนาสาหัส

อกก็ร้างรักรสน้ำผึ้งหวานใจ

ต้อง "มายออก"

หากมีเธอเคียงข้าง

คิดสักนิด

ใจเอ๋ย

---

ทิ ทางหอม

ศ. 31.03.2566/2023

"หยิ่นและถอกน้ำ"

ไม่ได้ใช้บ่อย

คำบางคำ

ได้ยินอีกครั้งก็แอบยิ้ม

เขียน "ยินน้ำ" อ่าน "หยิ่น-นั้ม" /yin-nam/ 

แปล "รินน้ำ"

"ยินน้ำปลาใส่ถ้วยแจ่ว"

"ยินน้ำแกงใส่ถ้วยป่น"

"ยินน้ำปลาแดกถิ่มจักหน่อยแน"

เขียน "ถอกน้ำ" อ่าน " "ถอก-นั้ม" /thok-nam/

แปล "เทน้ำ"

"ถอกน้ำในครุใส่โอ่ง"

"ถอกน้ำในถังน้อยใส่ถังใหญ่"

"ถอกน้ำในกระถางถิ่มแน"

หลังพิธีฟังสวดพระอภิธรรม

เดินผ่านวงข้าว

"เป็นคนเมือง ลืมบ้านนอกยัง

คำว่า 'ยิน' ยังฮู่จักบ่

คำว่า 'ถอก' ยังจำได้บ่"

...

คำบางคำ

ได้ยินอีกครั้งในวงข้าว

ก็แอบยิ้มในวงฮักอยู่คนเดียว

---

ทิ ทางหอม

พฤ.30.03.2566/2023

ย้อมใจ

หากฉันพร้อม

จะไปหา

จะไปสู้หน้า

จะไปทวงสัญญาสักนิด

จะไปสบตาอีกสักครั้งสักคราหนึ่ง

จักไปแจงความจริงให้กระจ่างคืนเดือนเพ็ญ

จักไปยืนยันความบริสุทธิ์ขาวนวลดอกพะยอม

จักไปขอฟังสร้อยคำจาแสนคุ้นอุ่นทรวง

จักไปแม้สังขารจะโรยล้าใกล้ลา

จักไปแม้ไม่อาจหวังวาดใด

จักไปแม้มีเวลาสักนิด

สักนิดสักหน่อย

ก็จักไป

ขอหาสิ่งย้อมใจได้ก่อน

จะไปแน่ จักไปแท้

หากฉันพร้อม

วันนี้!

---

ทิ ทางหอม

อัง.28.03.2023/2566

พวมแล้ว

ทำงาน ทำงาน ทำงาน

บ้างทำตั้งแต่ตื่นนอนจนหลับพับ

บ้างทำไปยิ้มไป

บ้างทำไปบ่นไป

บ้างทำแล้วทำเล่า

บ้างทำมากขึ้น ๆ ๆ

บ้างทำน้อยลง ๆ ๆ

บ้างทำ ๆ หยุด ๆ

บ้างทำเมื่อขยัน

บ้างแม้ขี้เกียจก็ทำไป

บ้างทำงานใหญ่ ๆ

บ้างทำงานสมฐานะหน้าที่ดี

บ้างทำเท่าที่มีแรงพอทำได้

บ้างทำไปเป็นปีเป็นชาติ

บ้างทำไปจนตาย

ส่วนที่ทำงานเป็นอย่าง ๆ 

ใช้เวลาทำมาระยะหนึ่ง

เพิ่งทำเสร็จพอดี

อาจกล่าวเป็นคำลาวเฮาได้ว่า

"พวมแล้ว"

---

ทิ ทางหอม

ศ.24.03.2023/2566

นิยายคีง ๆ

ชีวิตคนเรา

มีนิยายหลากหลายเรื่อง

เรื่องหลักคือนิยายชีวิตเราเอง

เรื่องอื่น ๆ รายล้อม 

คือนิยายชีวิตคนรอบข้าง

อาจลามไปถึงคนที่เพิ่งรู้จัก

นิยายชีวิตคนอื่น ๆ

หมายถึงเอาชีวิตคนนั้น ๆ 

เป็นแกนกลางในการเล่าเรื่อง

เอาชีวิตเราเข้าไปทาบทา

บางส่วนเท่านั้นที่มีชีวิตเราเข้าไปเอี่ยว

ส่วนนิยายที่เอาชีวิตเราเป็นแกนกลาง

หรือนิยายชีวิตคนอื่นใด

ที่เอาไปคลุกเคล้าจนเกินครึ่งเรื่อง

อาจเรียกนิยายเรื่องนั้น ๆ ได้ว่า

"นิยายคีง ๆ"

---

ทิ ทางหอม

พฤ. 23 มีนา 2566/2023

อย่าคิดเออออไปเอง

ธรรมดาความรู้สึก

เหมือนสายลมยามเช้า ๆ

พัดมาแล้วก็พัดเลยไป

แม้นจะเย็นสบายชวนชื่น

แม้นจะผ่อนคลายชวนเคลิ้ม

แต่ล้วน มิคงอยู่ยืนนาน

ธรรมดาความคิดฝัน

คล้ายสายลมยามเช้านั่น

คิดได้ฝ่ายเดียว

คิดดื่มด่ำฝ่ายเดียว

คิดเฟื่องฟูฟ่องคนเดียว

คิดวาดเป็นเรื่องเป็นราวลำพัง

คิดล่องไหลเป็นคุ้งเป็นแควเป็นธารกระแสสุดเกษมโดดเดี่ยว

มิอาจล่วงรู้ได้เลย

ว่าใครที่เราคิดฝันรำพันถึง

เขาจักคิดเฉกเช่นเราไหม

เขาจักคิดตามแนวแววหวานซ่านซึ้งกึ่งกำซาบอาบใจในลึกล้ำเหลือ

หรือว่า เขาจักคิดเป็นอื่น เป็นไกล เป็นไปตรงกันข้าม!

เช้าวันใหม่แวะมากระซิบ 

อีกเช้าแล้ว ใจข้าฯเอ๋ย

สายลมเช้า ๆ ร่ำรำเพยคลอเคลียยอดใบหญ้าบาง ๆ

แวววาวผ่องละอองก่องเก็จเพชรน้ำค้าง

ชั่วครู่คราวก็พลันล่องหนหายหน้า

ปล่อยให้โลกยามสายนิ่งงัน

ขณะมหึมาเมฆดำคล้ำทะมึนยืนสบถบดบังแสงตะวัน.

---

ทางหอม

จ. 27.02.2023/2566

โพล้เพล้ แมวลูกที่รัก มาให้รักแล้วจากไปก่อนวันวัยอันควร

โพล้เพล้ แมวน่ารัก

โพล้เพล้ ลูกแมวชื่อที่รัก

เธอเติบโตหลังจากแม่ตาย

แม่กินอาหารผสมยาพิษที่ตลาด

เดินโซเซมาบ้าน

น้ำลายฟูมปาก ล้มนอน...

แม่ พ่อ พี่ ๆ พยายามช่วย ให้กินไข่ดิบ...

แต่ตัวเริ่มแข็ง คอแข็ง กลินอะไรไม่ได้

แล้วก็ลงนอนสิ้นใจ

โพล้เพล้ล่ะ

ตาบอกเห็นนอนทั้งวัน

น้ำลายไหล ขี้ไหล

ตัวแข็งแล้ว

ก่อนที่พ่อ แม่ พี่ ๆ จะกล้บมาถึง

เย็นนี้ เป็นเย็นแห่งความเศร้าและการสูญเสีย

โอ...ชีวิต

ที่รัก แมวผู้แม่ ผู้มาให้รัก พลันจากไป

โพล้เพล้ แมวผู้ลูก มาพลันจากไปอีก

เหลือน้อง จันทร์แรม

และหลาน ๆ ๓ ตัว ลูกจันทร์แรม

อนธกาล หรือ กานต์ ๆ แมวตัวผู้สีดำปลายมือเท้าสีขาว ท้องขาว อกขาว

อรุโณทัย หรือ ไท ๆ แมวตัวผู้วิเชียรมาศ สีขาว หางเทา

และ ราตรี หรือ ตีตี้  แมวตัวเมียสีดำเหมือนแม่

โพล้เพล้ผู้ป้ามาจากลาหลาน ๆ ไปเสียแล้ว

จากน้องไปไม่หวนกลับแล้ว

ในนามความรักและอาลัย

ขอให้โล้เพล้ไปดี

ไปสู่สุขคติเดอหล่าเอย

โชคดีที่เราได้เกิดมาได้ใช้ชีวิตร่วมกัน

แม้วันเวลาเพียงสอง-สามปีเอง

แต่มีหลายเรื่องราวที่โพล้เพล้ได้เขียนไว้งามมื่งในความทรงจำ

เราจะไม่ลืมเจ้าเดอ

รักและอาลัยยิ่ง

โพล้เพล้ แมวที่รักของบ้านเรา 

ป้าแมวที่น่ารักของหลาน

-----

ทางหอม

ศ.3 มีนาคม 2566"