ธรรมดาความรู้สึก
เหมือนสายลมยามเช้า ๆ
พัดมาแล้วก็พัดเลยไป
แม้นจะเย็นสบายชวนชื่น
แม้นจะผ่อนคลายชวนเคลิ้ม
แต่ล้วน มิคงอยู่ยืนนาน
ธรรมดาความคิดฝัน
คล้ายสายลมยามเช้านั่น
คิดได้ฝ่ายเดียว
คิดดื่มด่ำฝ่ายเดียว
คิดเฟื่องฟูฟ่องคนเดียว
คิดวาดเป็นเรื่องเป็นราวลำพัง
คิดล่องไหลเป็นคุ้งเป็นแควเป็นธารกระแสสุดเกษมโดดเดี่ยว
มิอาจล่วงรู้ได้เลย
ว่าใครที่เราคิดฝันรำพันถึง
เขาจักคิดเฉกเช่นเราไหม
เขาจักคิดตามแนวแววหวานซ่านซึ้งกึ่งกำซาบอาบใจในลึกล้ำเหลือ
หรือว่า เขาจักคิดเป็นอื่น เป็นไกล เป็นไปตรงกันข้าม!
เช้าวันใหม่แวะมากระซิบ
อีกเช้าแล้ว ใจข้าฯเอ๋ย
สายลมเช้า ๆ ร่ำรำเพยคลอเคลียยอดใบหญ้าบาง ๆ
แวววาวผ่องละอองก่องเก็จเพชรน้ำค้าง
ชั่วครู่คราวก็พลันล่องหนหายหน้า
ปล่อยให้โลกยามสายนิ่งงัน
ขณะมหึมาเมฆดำคล้ำทะมึนยืนสบถบดบังแสงตะวัน.
---
ทางหอม
จ. 27.02.2023/2566
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น