อย่าคิดเออออไปเอง

ธรรมดาความรู้สึก

เหมือนสายลมยามเช้า ๆ

พัดมาแล้วก็พัดเลยไป

แม้นจะเย็นสบายชวนชื่น

แม้นจะผ่อนคลายชวนเคลิ้ม

แต่ล้วน มิคงอยู่ยืนนาน

ธรรมดาความคิดฝัน

คล้ายสายลมยามเช้านั่น

คิดได้ฝ่ายเดียว

คิดดื่มด่ำฝ่ายเดียว

คิดเฟื่องฟูฟ่องคนเดียว

คิดวาดเป็นเรื่องเป็นราวลำพัง

คิดล่องไหลเป็นคุ้งเป็นแควเป็นธารกระแสสุดเกษมโดดเดี่ยว

มิอาจล่วงรู้ได้เลย

ว่าใครที่เราคิดฝันรำพันถึง

เขาจักคิดเฉกเช่นเราไหม

เขาจักคิดตามแนวแววหวานซ่านซึ้งกึ่งกำซาบอาบใจในลึกล้ำเหลือ

หรือว่า เขาจักคิดเป็นอื่น เป็นไกล เป็นไปตรงกันข้าม!

เช้าวันใหม่แวะมากระซิบ 

อีกเช้าแล้ว ใจข้าฯเอ๋ย

สายลมเช้า ๆ ร่ำรำเพยคลอเคลียยอดใบหญ้าบาง ๆ

แวววาวผ่องละอองก่องเก็จเพชรน้ำค้าง

ชั่วครู่คราวก็พลันล่องหนหายหน้า

ปล่อยให้โลกยามสายนิ่งงัน

ขณะมหึมาเมฆดำคล้ำทะมึนยืนสบถบดบังแสงตะวัน.

---

ทางหอม

จ. 27.02.2023/2566