วันอาทิตย์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2566
จิ๋ว-แมวน้อยอันเป็นที่รัก☆☆ #มาให้รักให้รู้ #อยู่ให้ผูกพันห่วงใย #จากลาให้อาลัยหา
วันอังคารที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2566
นานปีผ่าน
#นานปีผ่าน
นานวันพ้นไป พ้นไป
ฝนยังลงเม็ดยามเมฆทะมึน
ต่ำลงมา ๆ
ฟ้าแลบแปลบแปลบ เปรี้ยง! บางครา
เห็นเป็นธรรมดา
เพราะชาชิน
เพราะหัวใจตีบตันเสียแล้วหนอ
เห็นใหม่ เห็นใหม่ใหม่
ด้วยหัวใจรักล้นทรวง
นั่นดู๋ดู
สด ๆ เดี๋ยวนี้ ตรงนี้ ที่นี่!
อย่ารำคาญเวลาเลย
อย่ารำคาญอายุเลย
อย่าแม้กระทั่ง
รำคาญการเจ็บป่วยไข้
หรือผิดหวัง โกรธ ขึงเคียด เคือง แค้น...
ก็คืนนี้หมดไป
วันใหม่ก็รอเราอยู่
มิใช่หรือ!
วันจันทร์ที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2566
อย่าคิดเออออไปเอง
วันศุกร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2566
โพล้เพล้ แมวลูกที่รัก มาให้รักแล้วจากไปก่อนวันวัยอันควร
วันเสาร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2566
วัยกับใจ ใครว่าไม่ต่าง
วันอังคารที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565
เรื่องแต่งควรช่วยคนเราให้รื่นรมย์
ผมไปพูดกับวัยรุ่นเรื่องการพัฒนาเรื่องสั้น-นิยายมา
มีนักเรียนวิจารณ์เรื่องสั้นเรื่องหนึ่งอย่างหัวเสีย
เขาว่า เนื้อหาสาระในเรื่องนั้นมันไม่ถูกต้อง เขารับมันไม่ได้
อารมณ์โกรธที่เขาแสดงออกผ่านเสียงพูดและกริยาท่าทางเอาจริงเอาจังอย่างนั้น
ก็พอจะอ่านสีหน้าที่อยู้ใต้หน้ากากอนามัยนั้นได้
เรื่องนี้มันติดในหัวผมมาหลายวัน
กลัวเหลือเกินว่า "เรื่องแต่ง" จะไปทำร้ายใครแบบนั้น
ผมให้เขามาหน้าชั้นเรียน ปล่อยให้เขาพูดจนพอใจ โดยไม่ขัด
แล้วให้ผู้แต่งเรื่องสั้นได้พูดบ้าง นักเขียนก็ยอมรับว่าข้อมูลที่บรรยายเกี่ยวกับโรคซึมเศร้า
ในย่อหน้าที่คนอ่านพูดถึงมันไม่ครบถ้วนจริง ๆ เขายอมรับ และเขาได้แย้งด้วยว่า
ย่อหน้าดังกล่าวมันเป็นแค่ เป็นแค่ความคิดเห็นของตัวละครตัวหนึ่งที่เป็นเด็กนักเรียน
มันก็ย่อมสมเหตุสมผลที่มันไม่สมบูรณ์ (เหมือนตัวละครที่เป็นจิตแพทย์ หรือนักจิตบำบัด
-อันนี้ผมว่าเสริมในใจ)
หลังจากทั้งสองพูดแล้ว ผมก็ได้ย้ำว่า เรื่องสั้นคือเรื่องแต่งนะ
คนอ่านไม่ควรจริงจังกับมันจนเกินไป
แล้วผมจึงบอกว่า ผมชอบโครงเรื่องที่เรียบง่ายของเรื่องมากกว่าสาระข้อมูลของโรค
เรื่งราวชีวิตนักเรียนช่วงรอแม่มารับ กลับบ้าน ทานข้าว เข้าห้องนอน...
แม้ผ่านมาหลายวัน ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกเป็นห่วงวัยรุ่นชายคนนั้น
แต่คิดว่า เมื่อเวลาผ่านไปเขาคงคิดได้ว่า
"เรื่องแต่งควรทำให้คนเรารื่นรมย์ เข้าใจชีวิตในทางสร้างสรรค์ มากกว่าเคืองขุ่นขัดข้อง"
วันจันทร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565
งานลอยกระทง งานรำลึกถึงสิ่งใด
หมายว่า ให้เรารำลึกถึงคูณค่าของน้ำ
คุณค่าแหล่งแม่น้ำ ลำคลอง ห้วยหนอง บึงบาง
วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2565
วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2565
วันอาทิตย์ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2565
ยามยอมย้ายที่ ยามนี้ไม่มีใครหลีกเว้น
วันอาทิตย์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2565
ฟ้าหม่น
วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2565
ซ่านทรวงใน
วันจันทร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2564
เกิดบนตาย
วันจันทร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2564
เมื่อยม้อย
วันเสาร์ที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2564
นิยายฮัก
วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2564
บ่มีมากมาย
วันศุกร์ที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2564
ความสูน
วันศุกร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2564
ประจำรัก
วันพฤหัสบดีที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2564
นิ่งไม่เงียบ
วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2564
บุรแลบาป
เพิ่น l เขยคำ.1
เฮายืนเทิงโพน เพิ่นยืนบนพรม โลกต่างระดับ เวลาเดียวกัน เพิ่นเพลินยิ้มอยู่ในทางสายดอกไม้หอม เฮาอมทุกข์บนคันแทนากิ่ว ดวงตาเว็นดับสนิท ดวงเดือนม...

-
-เรื่องสั้นโดย คีต์ คิมหันต์- ---เรื่องสั้นชนะการประกวด "ชายคาเรื่องสั้น 10" ปี 2018--- ----------------------------------------...
-
เช้าล้างหน้า ความเก่าหลังก็พลันตื่น ความใหม่หน้าก็แวะมาทักทาย สายล้างหน้า ความเร่งรัดระรื่นเย้ยกดข่ม ความกระวนกระวายระรื่นโขกสำทับ เที่ยงล้า...
-
[แปล โดย บ่าวทิ ทางหอม ณ ยางชุมน้อย] #ฮอยคำ : เล่าคำ ทำมาหากิน ซาว คึดได้ไปเป็น คึดได้ไปเป็น "มีเงินจักซาวบ่?" เคยได้ยินบ้างไหมเ...