แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ เลื่องสั่นสั่น แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ เลื่องสั่นสั่น แสดงบทความทั้งหมด

วันพฤหัสบดีที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2566

เบอร์ไม่ได้เมม


เป็นคล้ายผมไหม?
ท่านผู้อ่านผู้อารี
เบอร์โทรศัพท์ที่ไม่ได้เมมชื่อ
จะไม่รับนะ

...ครืด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. 
โทรศัพท์โอดอยู่ในกระเป๋าสะพายสีดำสนิทใบย่อม
ของขวัญจากเมีย

เหตุผลของผมคือ
กลัวเป็นเบอร์นักขาย
ขายโปรโมชั่นโทรศัพท์
ขายประกัน
ขายฝัน
คือ ถ้าผมอยากเปลี่ยน อยากซื้อ
ขอให้ได้คิด ค้นหา และจัดการเองเถอะ
เพราะถึงใคร-คุณเสนอมา 
ผมก็ต้องตัดสินใจเองอยู่ดี
ไม่ต้องโน้มน้าวให้ลำบาก
สงสารคุณนะ เสียเวลากับผมเปล่า ๆ

...ฮึม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. 
โทรศัพท์ร่ำอยู่ในลิ้นชักโต๊ะเขียนหนังสือตัวเดิม

เบอร์ที่ผมเมมชื่อ
แปลว่า ผมยกให้เป็นคนสำคัญของชีวิต
พ่อแม่พี่น้อง ญาติ ๆ คนในครอบครัว
ครูอาจารย์ เพื่อนมิตรชิดใกล้
เพื่อนร่วมงาน
แต่ ผมก็อาจไม่รับโทรศัพท์ทันทีนะ
เพราะผมปิดเสียงไว้
ผมจะโทรกลับเอง

...ครูน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. 
โทรศัพท์ครวญอยู่ในย่ามหนังสือใบเก่า
หนังสือใหม่สองเล่มทำท่าเริ่มรำคาญ

ที่พิเศษก็มีนะ
เบอร์ที่ผมเมมชื่อไว้
เพื่อให้รู้ว่าเป็นเบอร์ของใคร
ใครที่ผมจะไม่รับเด็ดขาด
ทายสิว่า เพราะอะไร

...กริ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ. 
โทรศัพท์รำพันอยู่ในเป้เอกสารการกู้ยืมเงินรอบใหม่

เฉลยให้ก็ได้ว่า
มีหลายกรณี
หนึ่งในนั้นก็คือ
คนที่โทรมายืมเงิน
ผมไม่มีเงินให้ยืมหรอกครับ
เดินชนเดือนก็บุญหัวแล้ว.

ที่สุดของรัก

คลิก ฟังเพลงกันครับ ที่สุดของรัก  คือเห็นความงาม เป็นความจริงล้ำค่า ที่สุดของเข้าใจ คือแสงเช้าสาดต้องยอดยางนาต้นใหม่ เป็นความปรารถนาผ่องพริ้...