วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2563

ผู้โปรยทาน

เช้าของวันอังคาร
บ้านสีดอกเฟื่องฟ้า
ใครสักคนบันทึกโลก
บรรจุใจดวงงาม

เธอย้อยระย้า
เหนือเถียงนาอัปลักษณ์
รอลมพรมพลิ้วอยู่เงียบ ๆ

มิแยแสสังคมไม้
มิเบื่อป่ายปีนคาคบ
เท่าที่รากจะหาอาหาร
หล่อเลี้ยงให้เลาะเลื้อย

กระทั่งสาย  แดดกล้า
กระทั่งล้า  โปรยดอก
ระบายสีม่วงชมพู
ให้แผ่นดิน
ให้ฉากชนบทอิ่มสีสัน
ให้หยิบยื่นในคุณค่า
'เพียงเท่านี้'

| คำแต้ม : ทางหอม |
ศ. ๑ พ.ย. ๒๕๕๖


|เล่าตามคำแต้ม|
เถียงนาและเธอ

หน้าบ้านพักครู ที่โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอยางชุมน้อย บ้านเกิด 

ผมสั่งเถียงนาน้อยจากช่างทำเถียงอาชีพไทบ้านธาตุน้อย มาตั้งหน้าบ้านพัก ข้างโรงจอดรถ 
เป็นเถียงนามุงไพหญ้าคา สะแนน-แคร่ไม้ไผ่ขนาดสองคูณสองเมตรครึ่ง ทอดตัวอยู่ตรงกลางเสาไม้หน้าสาม น่านั่ง-นอน

เรา มีป้านอง พี่มณฑา เมีย และผม ใช้เป็นที่นั่งเล่น นอนเล่น พูดคุย กินข้าว...

ข้างเถียงนั้น ป้าซื้อเฟื่องฟ้ามาตั้งหนึ่งกระถาง ส่วนใหญ่ป้าล่ะ เป็นคนรดน้ำ ดูแล

เธอเติบโตตามกาลเวลา จนวันหนึ่งก็เลื้อยขึ้นบนหลังคาเถียง แตกต่อก้านแผ่ใบให้ดอก 
พอบาน กลายเป็นพวงระย้าสีชมพูดูช่างน่าชมยิ่งนัก

วันหยุด ผมมักมานั่งเล่น และเฝ้ามองพวงระย้าที่ห้อยลงมาตรงมุมชายคาเถียง

เหมือนเธอทักทายผม  เหมือนผมได้พบเพื่อนเก่า  เราสบตากันและก้าวออกเดินทางไกล
ไปสู่แผ่นดินที่แสนคุ้นเคย  ที่ไหนสักแห่งซึ่งแสนรื่นรมย์

|คีต์ คิมหันต์|
อัง  20 ตุลา  2563

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทเพลง คึดได้ไปเป็น l บ่าวทิ ยางชุมน้อย

ว่าด้วยที่มาของบทเพลง "คึดได้ไปเป็น" •เกิดมาน้อยเท่าใหญ่ ฟังเพลงบอกรักหรือแสดงบุญคุณแม่พ่อ ก็มีแต่เพลงแยก •มีเพลงแม่ อย่าง ค่าน้ำน...