เหงากลางหมู่

เหมือนละครบทเก่าๆ

ก้าวออกไปเล่น

เขียนบทไม่เสร็จ

เพราะชีวิตรอไม่ได้

ผูกพันฝั้นเฝือคลับคล้ายทางสายเก่าไปนาสวน

ห่วงหาอาวรณ์กันราวตัวเอกในเทพนิยาย

เบื่อหน่ายถ่ายเทเทียบชั้นยารักษาโรคประจำตัว

แค่ตัวละครในนิยายเล่มเก่า

แค่คำกล่าวในตำนานประจำหมู่บ้าน

แค่สายลมเดือนเมษา

อาลัยกลีบซีดสีสุดท้ายของต้นดอกคูนริมทางกลางเมืองร้าง

ดุจเดียวกันกับสิ่งใดอีกบ้างเล่า

คุณที่รัก!

กับอาการสามัญอันหวนมาปลุกเร้า

ระหว่างเราและเฮา

"เหงากลางหมู่"

-ทางหอม คิมหันต์-

เสาร์-23-เมษา-2565/2022