วันเสาร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2565

เหงากลางหมู่


เหมือนละครบทเก่าๆ
ก้าวออกไปเล่น
เขียนบทไม่เสร็จ
เพราะชีวิตรอไม่ได้

ผูกพันฝั้นเฝือคลับคล้ายทางสายเก่าไปนาสวน
ห่วงหาอาวรณ์กันราวตัวเอกในเทพนิยาย
เบื่อหน่ายถ่ายเทเทียบชั้นยารักษาโรคประจำตัว

แค่ตัวละครในนิยายเล่มเก่า
แค่คำกล่าวในตำนานประจำหมู่บ้าน
แค่สายลมเดือนเมษา
อาลัยกลีบซีดสีสุดท้ายของต้นดอกคูนริมทางกลางเมืองร้าง

ดุจเดียวกันกับสิ่งใดอีกบ้างเล่า
คุณที่รัก!
กับอาการสามัญอันหวนมาปลุกเร้า
ระหว่างเราและเฮา
"เหงากลางหมู่"

-ทางหอม คิมหันต์-
เสาร์-23-เมษา-2565/2022

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

คอยย้ำเตือนให้ตื่นตน I ลมหายใจไดอารี่ | BaawThi

ลมหายใจเรา อยู่กับเราตลอดเวลา เป็นหมอ เป็นเพื่อน เป็นครู ของเรา ๆ ยามเราเกิดโรคทางใจ  โรครักมากเกิน โรคโกรธ เกลียด โลภ หลง มากเกิน ปรึกษาหมอ...