เจ้าจะรู้ไหมน้อ

เหนือกำแพง

คารวะโลกกว้าง
คล้ายเพลงล้านล้านไลค์
ดอกโบกเนื้อหา
ใบร่ายทำนอง

ฉากหลัง นั่นไม้และท้องฟ้า
เหมือนความจริง
อยู่ห่างออกไป

ชวนให้ปรารถนา...

ทางหอม
๐๘.๑๑.๒๕๖๑

กาลกากะเลา

ใบกากะเลาบาง
กลีบนั้นเล่า บางกว่า

เม็ดดินทรายฟุ้งกระแทก
เม็ดฝนต้นแล้งแทงตำทิ่ม
เหมยหมอกซบแทรกซอน

ใบกากะเลาบอกเล่าขวบปี
ดอกและกลีบขับขานบทกวี

ณ ห้วงฤดีใด บ้างหนอ

ทางหอม
พ.16.01.2562

ยังเป็นอยู่ เป็นไปไม่สิ้นสูญ

1

นามีไว้ให้ข้าวงาม
ประกาศเกียรติยศ
ความฮักแพงของชาวนา

ชาวสวนอาจพอรู้
ชาวเมืองแค่ได้ยินข่าว


2

นาสดใหม่เสมอ
ในอาณาจักรหัวใจ
เจ้าของแขนผู้อุ้มมัดกล้าก้มดำ

พ่อค้าข้าวอาจแค่คิดเดาเอา
เจ้าของโรงสีแค่เคยได้ฟังคนคุยบ้าง


3

นาดีมีฮอยฮัก
ของตีนเปล่าเปลือย
ทั้งฮอยพ่อ ฮอยลูก ฮอยหลาน...

โทรทัศน์อาจประจานว่า
จนยากปากหมอง และถ่วงความเจริญ
อินเตอร์เน็ตแค่แพร่ข่าวแล้ง ท่วม และสิ้นใจ!


4

ตรงข้ามกับสิ่งใด
จึงอ่อนหวานบรรจง

ตรงข้ามกับสิ่งใด
จึงยืนหยัดมิระย่อ

โอ...ทางเทียว
ถอดวางหัวใจมือถือ
กลางกระดาษใบข้าว

|ทางหอม|

31/07/2017

นิทรา

วางความร้างไร้
คือกับกิ่งไม้
ไร้ลมพานต้อง

ห้วงเปล่าโล่ง
สัมผัสเปล่างาม
และค่อยเลือน
เหมือนหมอกทุ่งเช้า
ดอกขะยอมสะพรั่ง
โปรยทานกลิ่นหอม

คำแต้ม | ทางหอม

Slumber

To lay waste
Is with branches
Wind

Open mouth
Naked
And fuzzy
Like morning mist
Flower
Scent

เหมือนโลกอับจน

โลกไม่สงบจริงจริงหรือ

จึงต้องถืออาวุธ...

โลกไม่งามหรือ

จึงต้องแกล้งหวังวาด

ที่นี่ โลกยังสงบงาม

บัวในหนอง

จอกแหนแผ่ผาย

รายล้อมด้วยหมู่หญ้า

ต้นหว้าและผองเพื่อน

แล้วไย ใช้ยาพ่นฆ่า

ให้มีแค่ต้นข้าวหมู่เดี่ยวพวกเดียว

ปูปลาจะตาย

หนอน ผีเสื้อจะวายวอด

ช่างประไรหรือ

ทางหอม

17/06/2560

อย่ารักกวีเลย

อย่ารักกวีเลย

พวกเขาแค่ทวงความยุติธรรม

ในโลกสมมติผ่านถ้อยคำละมุน

จงรักแผ่นหลังอาบเหงื่อ

และดวงตาแววหวังของเขา

ขณะขุดดินป้านคันแทอยู่ท่งนาหนองหว้า

นิยายคนยาก

โลกประจำวัน

สีดอกกะเลา

แสงประจำวัน

อาบต้องกลีบบาง

ฉันเบื่อฟัง

เพลงรักและผิดหวัง

จึงแต่งนิยายคนทุกข์ยาก

มีชีวิตในโลกประจำวัน

เมื่อเธออ่าน

ได้โปรดลดทอนความหมายของฉันลง

ทางหอม

อา.3.2.2562