วันพฤหัสบดีที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2562

ว่าสิมายามยุ


วันคืนค้อย
ลอยไปคือปุยนุ่น
เบิ่งเห็นหมอนหน่วยนั่น
ฝีมือแก้ว อีแม่เฮา

คราวยังน้อยหนุนหมอนแนมเมฆ
เสกคาถาหมื่นถ้วน เห็นดงไม้ดอกแม่นหอม

มันปาย้อย ฮ่ำฮอนคึดอ่าน กูเด
ฝนเมษา ลมฟาดฟุ้ง
บักม่วงสุกหน่วยน้อย
เก็บบ่ายข้าว
ยามนี้ สิแวะยาม ยุเด



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

คอยย้ำเตือนให้ตื่นตน I ลมหายใจไดอารี่ | BaawThi

ลมหายใจเรา อยู่กับเราตลอดเวลา เป็นหมอ เป็นเพื่อน เป็นครู ของเรา ๆ ยามเราเกิดโรคทางใจ  โรครักมากเกิน โรคโกรธ เกลียด โลภ หลง มากเกิน ปรึกษาหมอ...