•เหลียวเห็นหญ้า ในนามูนแม่ เฮานอ
แกมก่ายดงตอเฟียง ใหม่เขียวยามแล้ง
ลมเช้าเชยชมเล่น แสงทองแต้มแต่ง
โลกนิรันดร์บ่อนนี่ แยงอล้วแม่นสวรรค์
•คันหนังสือคือหญ้า กลางท่งดงเฟียง
สิบ่หมายข้าวฮวง ฝ่าคำคนเย้ย
สิหมายหัวหงอกดั้ว ขาวงามผืนแม่ต่ำ
นากะนาแม่ข่อย สินอนกลิ้งโอ่ลำ
•ไผสิชังจนล้ม ตายยืนมื่อล้านเหล่า
กะมัก ฮักแล้วเด้ ชาตินี่
คำจาเว่า อักษรย้อยยิ่งกว่าคำ
พุ่นเยอ.
บ่าวทิ ยางชุมน้อย
แด่ไทเฮาผู้มักฮักอักษรศิลป์
13 มกรา 2567
สำหรับงานฉลองฮ่านหนังสือฟิลาเดลเฟีย วาริน อุบล
