วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

หอมกลิ่นข้าวนึ่ง

กลิ่นข้าวนึ่งจากเตาถ่าน
หอมไปฮอดไส
หัวใจที่นั่นห่ำฮอนบ่

โปรแกรมสมัย
ล้างสมองและวิญญาณ
ตกแต่งยีนส์ฉาบฉวย
ฉีดฮอร์โมนละครสื่อ
ล่อด้วยยอดวิวยอดรายได้
เพียงใด

หอมกลิ่นข้าวนึ่ง
มาฮอดรึบ่




วันอังคารที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

คำจารึก

เก็บใบไม้มาเป็นกระดาษ
เก็บเศษกิ่งไม้เป็นดินสอ
เขาเดินทางมาทั่วจักรวาล
หมายจารึกผลึกความคิดอ่าน
สักสามคำ
คัดแล้ววาง ๆ ๆ ๆ ๆ
ไม่อาจปลงใจ
ไม่อาจสนิทใจ
ขณะใบไม้ในมือเริ่มเหี่ยว
ขณะนิ้วที่คลึงดินสอกิ่งไม้เริ่มระบม
คำใดกัน
จะเป็นยาอมฤต
สำหรับผู้เดินทางไกลและเหนื่อยล้า
สำหรับผู้อ่อนล้าและสิ้นหวัง
เขาสะอื้นไห้
น้ำตาอาบแก้มกร้านลม
ไม่อาจปลงใจ
ไม่อาจสนิทใจ


วันศุกร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

เลยลำพัง

ลำพังตั้งแต่เกิด
ลำพังตั้งแต่น้อย
ลำพังตั้งแต่ตำอิดตำก่อ
ลำพังตั้งแต่หมอลำพวมโอ่
ลำพังตั้งแต่งวมเหงา
ลำพังตั้งแต่น้อยเอิ๊กต่ำใจ
ลำพังตั้งแต่ฝันก้อม
ลำพังตั้งแต่คิดคะนิงหา...
ลำพังตั้งแต่บาดเจ็บ
ลำพังตั้งแต่ผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ
ลำพังมิพอ
ลำพังต่อๆ ไป
ลำพังอีกยาวไกล
ลำพังบ่เคยลำพอง
ลำพังบ่เคยย่อท้อ
ลำพังบ่เคยเปลี่ยนเป็น
ลำพังในลำพัง
ลำพังเหนือลำพัง
ลำพังซ้อนลำพัง

ที่สุดแห่งชีวิตคือมี 'เพื่อนแท้' จักคน---
แต่สุดท้ายกะต้องตายลำพัง!
แหม่นบ่?


วันอังคารที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2563

ทางหอม บทที่ 7

สารนิยายเรื่อง ทางหอม
งานประพันธ์ของ ธีรยุทธ บุษบงค์

บทที่ 7 ทุ่งดอกหอม

เล่าเรื่องราวชาวสวนหอมแดง
ยามที่ดอกหอมออกเต็มสวน
มีเรื่องราวหลากหลาย แช่มชื่นหัวใจ
ซ่อนไว้ให้คิดหวน

เชิญชมกันครับ

https://youtu.be/AXcpBGJ9a2k


วันอังคารที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2563

วันจันทร์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2563

แหม่นเงา

กกไม้อาบแสงตาเว็น
สว่างด้านแดดส่อง
อีกด้านเห็นทอดเงา

ตราบที่แสงยังทำงาน
บ่มีทางที่เงาจะหายหน้า
ไม่ว่าเงาไม้ เงาสิ่งของ หรือเงาใคร

คำเหยียดหยามหากเป็นด้านสว่าง
ย่อมฝากด้านมืดแผ่เงาทะมึน

คำสรรเสริญเป็นเงาด้วยน้ำเสียงประชด
ย่อมฝากคำนินทาเป็นด้านรับแสงด้วยน้ำเสียงชื่นชม

ตราบโลกให้แสง
ตราบใจใฝ่รู้เห็นตามภาวะการณ์อย่างสัตย์ซื่อ
มิมีที่ไหน สิ่งใด ไร้เงา

เธอที่หม่นเศร้าสิ้นหวัง
ขออย่าสิ้นแรงใจฮึด ลุกขึ้นสู้
เพราะแม้อยู่ในห้องมืดสนิท
แหม่นแล้วๆ เธอยังมีฉันเป็นเงามีห่างหาย

ทางหอม
อ.10.03.2020


วันจันทร์ที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2563

มิ่งมโนน้อม

พั้วดอกสะหมั่งเหลือค้าง
กอต้นหนึ่งเดียว
ยังยืนมั่น
คองทางผุไกลถิ่น
บ่ได้ทุกข์ยาก
หากแต่มั่นคงดำรงอยู่
คล้ายกบเข้าไง
ดั่งรูปสลักหิน
สำเนาชีวิต
รอกวีและจิตรกรเอก
ปลุกชีพฟื้นคืนแผ่นดิน
แล้วชวนกันมาๆ
เอื้อยดอกมันปา
อ้ายดอกจาน
ลุงป้าดอกขะยอม
อาอาวดอกส้มแบง

ฮ่วมเดินเป็นหมู่
อยู่เป็นบ้านเป็นเมือง
ให้หน่อแหนงแนวพันธุ์สะเลเต
ก้านก่องดอกสกาว
ฮุ่งเฮืองเต็มพื้น

ทางหอม
อ.10.03.2020


ความคุ้นเคย

 หนังสืออีบุ๊ค ใครจะอ่าน ก็ทำแล้วครับ  ใครสนใจอ่าน ก็เชิญชวนไปหาจับจอง แตะที่ชื่อหนังสือด้านล่างนี้ได้เลยครับ คือคุ้นแก่นกัน บทกวีรวมเล่มของ...