เรือนลำเนาที่ชุบเลี้ยง
บ้านฉันมีแม่พ่อญาติมิตรสนิทสนมหลากหน้าหลายตา
มีเสียงสนทนาสำเนียงรักและหวัง
เรือนป้าลุงรายล้อม พี่ๆ น้องๆ ใกล้ชิด
รอบบ้านงามป่ากล้วย มะม่วง มะขาม มะเฟือง กระถิน งิ้ว หม่อน...
แสงแดดแสงเดือนฉายสาดส่องต้องดินทรายลานบ้าน งามนวล
เช้าใหม่หมาดฝนเมื่อคืนผ่าน ดูสะอ้าน เอิบอิ่ม
สายลมพรมพลิ้วเถาเครือบวบระดะดอกเหลืองบานแย้มแต้มสีสัน
วาบไหวก้านใบกล้วยเคล้าเสียงเพลงลำจากวัดลอยเวี่ยวอนเว้า
อีกไม่นานจะให้ลูกเขียวนึ่งใส่ปลาหอมหวาน
แมวหนุ่มนอนหมอบที่นอกชานยามสายอากาสแจ่มใส
หมาแก่นอนข้างแคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน
ปู่นายฮ้อยจากไปนานแล้ว
ลูกๆ ของย่าทยอยออกเรือนไปทีละคนสองคน
ลูกชายคนรองสุดท้ายกับลูกสะใภ้และหลานอยู่ดูแล
คอกควายใต้เรือนหอมกลิ่นฟางหญ้าแกลบใหม่
ข้างบันไดไม้หอมช่อดอกกอมหาสงห์
น้ำในโอ่งมังกรรินไหลราดรดเช้าค่ำ
น้ำในแอ่งดื่มกินบนร้านไม้ใกล้ๆ ก็เติมชื่นเย็นฉ่ำ
ใกล้ๆกัน แนวต้นน้อยหน่า กำลังออกดอกต้อนรับฝนใหม่มิถุนายน
อีกฝั่งชายคา ยุ้งข้าวทอดตัวใต้ร่มเงามะขามสาว
เล้าเป็ดไข่อยู่ใต้ถุนยุ้ง เด็กชายตัวน้อยไล่ต้อนเข้าเล้าตอนเย็น
ตอนเช้า แกะขี้ตามาเก็บไข่ไปรวมไว้ในกระติบข้าวเก่า
ต้มไข่เป็นเมนูพื้นฐาน ตุ่นไข่ใส่หอมแดงซอยเป็นเมนูรสเลิศ
ยามเช้าแม่ก่อไฟเตาฟืนนึ่งข้าวทำอาหาร
หอมแกงเห็ดป่าใส่ยอดติ้วใบแมงลักลอยมาน้ำลายไหล
พ่อแบกไถไปทุ่งนาแต่เช้ามืด
ย่าตำหมากเคี้ยว รอเวลาลงเรือนหูกทอผ้าไว้ให้ลูกหลาน
ความรักในบ้านกระจายตัวในงานในหน้าที่ในความผูกพัน
ภาพอดีตมิอาจหวนคืน
บ้านเปลี่ยนโฉมแปลงร่างต่างตามิต่างใจ
เวทมนต์อันใดร่ายใส่
เวลาสมยอมกับความเป็นไป
บ้านกวักมือเรียกหลานชายย่า
กลับสู่วันคืนที่ไม่อาจหวนคืน
ทางหอม
ศ.3มิ.ย.2565