วันศุกร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2564

จับต้อง/สัมผัส


@สัมผัสรัก รสรักซ่านกระซิบ
สัมผัสน้ำใจ น้ำใจชื่นรื่นรมย์ระยับระย้า
สัมผัสหอมมวลมาลี ย่อมหอมหวนชวนชมชื่น
สัมผัสของแท้ของจริง เพียรลูบคลำพร่ำพริ้มอิ่มอิงเอื้อ
สัมผัสมิตรภาพ อาบซ่านแสงส่องละอองสว่างหวังวาด
สัมผัสพลังใจ ได้พลังเติมแรงมิรู้เหนื่อยหน่าย
สัมผัสมืออุ่นๆ ปลอบประโลม ค่อยๆ ฟื้นตื่น จึงก้าวต่อไป
สัมผัสอ้อมกอดอารีรอบ อุ่นถึงทรวงในนานนับชาติตราบนิรันดร์
สัมผัสคำสัตย์ แผ่ผายความหมายประกายฝันพร่างทั่วทั้งดินและฟ้า
สัมผัสรสมือเท้าเคล้าเหงื่อเค็มเต็มตื้น พร้อมร่วมทางฝ่ามรสุมมิคลายคลอน
สัมผัสแผนงานผ่านหัวจิตหัวใจสูงสง่าน่าเคารพศรัทธา ค้อมคารวะ
สัมผัสหลากวิธีสดับแลสกัดแก้ปวงปัญหามาดแม่นแน่นในมรรคในผลเบาบางสร่างหายทันท่วงทีมีรอยยิ้มนำเสมอๆ
---

แต่ โทษทีเถอะ! ฯพณฯ จ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ
ทุกนาทีชีวิตโควิดระบาดกระหวัดเกี้ยวฉกกัดฟัดจมเขี้ยวแล้วลากถูไถคร่าทิ้งเป็นของเล่นกลางถนนสาธารณ์ตรงหน้าเต็มสองตาหมู่มารามาตย์ชาติสถุนสัตวาธรรม์ ที่สัมผัสอยู่นี้
เป็นสัมผัสอันใดหนอ

แถมมิอายพ่ายตื่มทมิฬสั่งก๊วนลิ่วล้อค้าคบสบเสพชาติชั่วกระสุนศพคิดผิดอุบาทว์
สาดส่งใส่มิ่งพิสุทธิ์ใสกระแสเสียงเรียงเรียกร้องป้องสิทธิ์นิมิตฟ้าดินใหม่
มั่นมิ่งละมุนหมายทลายทะมึนหมองก่ำคล้ำเขลอะเลอะเปื้อนปอกลอกครอบข่มคลุมกุมขังอย่างกักขฬะน่าสมเพชเวทนาขี้เลื่อยเน่านองไหลในหัวในเซลล์หยาบมาช้านาน...

ผลลัพธ์ใดก่อ เป็นฉันใดเล่า ใครจะรู้ไหม?

คำตอบอยู่ในนรกขุมใดฤๅ?

----
ทางหอม
อัง.12.08.2021









วันจันทร์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2564

หวนรู้


ลมต้องใบยางมีเสียง
คุณเข้าวัดป่าโดยบังเอิญ
เดินมาหยุดนิ่งสดับ
เหมือนเพลงคลาสสิคมหากาพย์แห่งมหากวี
ทยอยบรรเลงเป็นระลอกคลื่น
แผ่วเบาบางขณะ
โหมกระพือกระหน่ำแทรกเป็นระยะ
แล้วค่อยๆ เบาลงๆ
แผ่วผิวกระซิบ
ผสานแสงลอดช่องหลังคาใบซ้อนสลับ
คุณอยากกล่าวคำสดุดี
หากว่า อึดอยากคำกล่าวได้เหมาะสม
คุณจึงหลับตาลง
นิ่งฟัง
นานแสนนาน
จนดอกไม้ผลิบานเต็มลานดินทรายหมาดฝน
เหมือนในเทพนิยายเรื่องหนึ่ง

พระทยอยเก็บบาตรกลับกุฏิ
เสียงไอ แทรกเสียงลมมา
ศาลาโรงฉันเปล่าไร้
หมาแม่ลูกอ่อนให้นมลูกอยู่ใกล้ชายคา
แม่ออกทยอยกลับเฮือน
พ่อออกนั่งสนทนากันที่แคร่นอกโรงครัว

คุณหยิบมือถือมา
หมายจะถ่ายคลิปลมพัดใบไม้
ฉับพลันก็ส่งกลับสู่ก้นย่ามฝ้าฝ้ายต่ำมือของแม่

นิ่งฟังคีตกวีสายลมพรมเล่นใบยางอยู่ครึกครื้น
ตั้งใจจะบรรจงบันทึกลงห้องใจให้เต็มตื่น
อนิจจา
มารผจญ
เสียงเพลงจากหอกระจายข่าวหมู่บ้านดังแทรกสอด
ประกาศข่าวทางการ
ระวังภัยโควิด-19
ให้ปฏิบัติตามรัฐสั่ง
ขณะนั้น สายลมนิ่งหยั่งเชิง
บ่ทันที่ผู้ใหญ่บ้านจะจบสาร
มันก็โถมแรงพัดกระพือกระหน่ำ
หูคุณอื้ออึงดิ่งดับสับสน
ป่ายางนาลานวัดหมุนติ้ว
ดูดกลืนตัวคุณเข้าไป
หายวับไร้ที่หมาย
หมาแม่ลูกอ่อนเงยคอจ้อง
เห็นใบยางนาใกล้แก่หล่นลงพื้นดินทรายใบหนึ่ง.

•ทางหอม
จ.09.08.2021/2564

วันพฤหัสบดีที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ในคีง



เช้าของเขาสีใบข้าว
เดือนแปดคล้อย
ขับรถตามหา
ความจริงในโลก
ความฝันใต้หล้า

ท่งนา เอิ้นหาใผ
เถียงนา ยิ้มให้ใผ
กกไม้ใบหญ้าร่ายรำ
คันแทสานกันปานฝ้ายผูกแขน

ทางหอม 
พฤ.5.8.2564/2021










วันจันทร์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2564

เกิดบนตาย

ในนามไทรทราม
เกิดบนต้นไม้ใหญ่สมบูรณ์
ค่อยๆ เติบโตจากผู้ให้
สูบกิน สูบกิน
เติบใหญ่
หยั่งรากทิ่มแทงแทนที่
เติบใหญ่
ดื่มเลือดผู้เผื่อแผ่เกื้อกูล
มิเคยเฉลียวในเมตตา
มิเคยให้ค่าผู้เลี้ยงดู
มิเคยคิดแม้เศษเสี้ยวธุลีฝุ่น
ใครให้ชีวิต
ใครให้โอกาส
ใครให้มีอำนาจมหาศาล
ใครให้ได้สำแดงฤทธิ์บ้าแห่งตน
เติบใหญ่มิยอมหยุด
ทำลายทุกอณูเพื่อตนของตนถ่ายเดียว
ทำลายทุกส่วนที่รากหยั่งขยาย
ที่ตัวต้องการ
ที่ตัวโลภปรารถนา

จึงได้ชื่อ
"นักฆ่าเลือดเย็น"
แม้นกหนูกระรอกกระแต
ยังเมินผลบิดเบี้ยวสีดำทะมึน
แม้จะย้อมด้วยน้ำตาลสีสด
แม้จะใช้นางกวักผู้เป็นทาสสักแสนล้านป่าวร้องร่ำเชื้อเชิญ
สัตว์น้อยใหญ่ก็มิหันแล
ไม่นานดอก ไม่นาน
เมื่อต้นไม้ใหญ่ผู้ให้ชีวิตตายสนิท
เมื่อมีต้นลูกของเธอเกิดบนร่างเธอ
เธอจะค่อยๆ ตายทีละนิดๆ
มิแตกต่างจากที่เธอเคยสนุกกระทำ
มินานนักดอก
มินาน

|||ทางหอม
2 ส.ค. 2021/2564

วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

ความหลัง #คำแต้ม #ทางหอม


ไผหวนฮู้แนบ่
ความหลังเดือนสี่ปีสองตองสี่

แนมนำฝนรินย้อย     
ชายคากระเบื้องใหม่
คึดเห็นเด                  
หนาวสะบั้นเสี่ยงลี้
หนีภัยคนบิ่นบ้า         
นำไล่ฆ่า บ่เห็นค่าว่าคน

ฝนตกเดือนปักดำข้าวกล้า
คือน้ำตาอาภัพ
ของความฝันอันเปียกชุ่ม
ปากยังไจ้จ่มแจ้วแจ่งภาวนา
ตายเป็นผีบ่มีหัว
ในขุมกองก่าย
ในดงใบยางหนา
ในนาซุมกกตาลซ่ายหล่าย

ความหลังยังมีลมหันใจ
ในสายฝนเดือนแปดหนาวสะบั้น
สั่นสะท้านปานต้นเดือนสี่ที่ท่งสังหารปีนั่น
บ่หม่องใด๋กะหม่องหนึ่ง เป็นแน.

วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

คืนฝนริน


เพลง คืนฝนริน
ซอมทาง โพนผักแนว : คำร้อง/ทำนอง
[20.7.2564]

เพลงฝนรินชายคาหนาวจัง
ฟังซวดซาวข่าวน้ำใจใคร
รินหลั่งพื้นปูนเห็นเข็นใจ
ชื่นเย็นฉ่ำไย ไหลลาล่วงเลือนลับเลย

เคยฝนเทียวทางนาแสนงาม
วามเขียวใบไหวชมลมเชย
ดวงตะเว็นทอแสงคุ้นเคย
แจ้วแจ่มเจ้าเอ๋ย  ผญานกนาชวนฟัง

เพื่อนเรือนลำเนา ยังเฝ้าคอยใครคืนหวน
ผ่านงานสัญจรย้อนทวน เติมรักเพิ่มแรงพลัง
แต่ใจน้อยหนึ่ง ร้างเรือนหวงห่วงรวงรัง
ฝนรินชายคาแว่วฟัง  เหมือนดังเพลงเหงาเศร้าหงอย

คืนฝนรินชายคาหนาวครวญ
ทวนเพลงฝนปนน้ำตาปรอย
รินหลั่งล้างใจล้าหลงคอย
ฝากลมล่องลอย ฮอดเฮือนเรือนใจใฝ่หา.

(ซ้ำทั้งหมด)

🌜ไปฟังเสียงฮ้องในดอกโดย บ่าวทิ ยางชุมน้อย ตามลิ้งค์ข้างล่าง ได้เล้ย! 🌝



วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

อายสา ไปถ่อน


⊙เฮ็ดทานนำเพิ่นน้อย
ยังฮู่ฮ่อมอายคน
นาบ่มีกอเขียว
ยังฟ่าวหาปุ๋ยเท่ง
เวรกรรมหลายเดน้อ
งานซุมแซง บ่ได้ซอย
มีเทื่อหน้า สิไปถ่าก่อนไผ

⊙นี่หยัง มือตีนเป็นล้านล้าน
ปานเทวาปั้นแต่ง
ปวงประชาสิมอดม้วย
...ปานหุ่นไม้ด่าบ่ตีง

⊙ไลลืมซาด
ลืมซายบ่ปนแห่
ไลลืมกระดูกต้อม
ยามเซ่าอยู่เมรุ ซางเป็น

⊙ไปสาถ่อน 
ซามยังเห็นเป็นคนอยู่
บัดห่าเฟือยบ่กาง
ยามเฟียงฮองเป็นเถ้าพุ่น
หันหาซากบ่ไส่การ
หันหาได้ผ้อแต่ผี
ท่อนั่นแหลว.


|ทางหอม
•จ.19.07.2564/2021


















ซวงใจ

  ซวงใจแท้นอ ฝนมาห่าใหญ่ หญ้าไม้ดีใจ เขียวก่องขึ้นทันตา แปลกแต่จริง  เรารดน้ำหญ้า รดน้ำต้นไม้ทุกวัน น้ำจากดิน น้ำจากท่อต่อจากเครื่องสูบ รดแล...