เช้าล้างหน้า
ความเก่าหลังก็พลันตื่น
ความใหม่หน้าก็แวะมาทักทาย
สายล้างหน้า
ความเร่งรัดระรื่นเย้ยกดข่ม
ความกระวนกระวายระรื่นโขกสำทับ
เที่ยงล้างหน้า
การหยิบยื่นแย้มค่อย
เหมือนยังเกรงกริ่งกลัว
การทะเลาะแปลกหน้ายืนทะมึนในเงามืดมุมตึก
เย็นล้างหน้า
การงานเงียบเสียงลง
การพักผ่อนค่อยอ่านบทกวีเบาๆ
ก่อนนอนล้างหน้า
ทุ่งข้าวขจีเขียวใกล้สิ้นพรรษาแผ่ผาย
คันแทนากวักมือเรียกเอิ้น
โอ...ดวงหน้ากาลเวลา
หายวับไปต่อหน้าหนุ่มใหญ่
ในใจกลางเวทีเมือง
| ทางหอม |
1 ต.ค. 2563
