นิยายคนยาก

โลกประจำวัน

สีดอกกะเลา

แสงประจำวัน

อาบต้องกลีบบาง

ฉันเบื่อฟัง

เพลงรักและผิดหวัง

จึงแต่งนิยายคนทุกข์ยาก

มีชีวิตในโลกประจำวัน

เมื่อเธออ่าน

ได้โปรดลดทอนความหมายของฉันลง

ทางหอม

อา.3.2.2562

ตามแท้แต่ประสงค์ 3-6

ตามแท้ แต่ประสงค์ : ทางหอม

3

ฝากย่ามฝัน

ใส่ความเหงา

ไปตามหาความหวังชื่น

อาจพอมีที่ว่างไหม

ในกระเป๋าเป้สะพายหลัง

ย่ามน้อยๆ ขอซุกในซอกเล็กๆ

4

ปากกาสีจางๆ

สมุดพกปกแข็งเล่มเล็ก

ฝากเป้สะพายหลัง

ขอร่วมสัญจร

ก่อนนอน ณ ที่ค้างแรม

อาจได้แปลงความรู้สึกเป็นอักษร

5

มุมมองของคนกับบ้าน

ฝากไปด้วย

เผื่อได้แปลกตาแปลกใจ

ร่วมนับจำนวน

สถานที่ใหม่ๆ

เผื่อไว้วัยชราได้หวนรำลึก

6

ทริปสุดขอบฟ้า

ไต่ก้อนเมฆ

เดินเล่นบนลานดวงดาว

ขอโอกาสร่วมสัมผัส

ดินแดนในฝัน

แม้เพียงชั่วขณะลมพลิกใบไม้

ตามแท้แต่ประสงค์ 1-2

ตามแท้ แต่ประสงค์ : ทางหอม

1

นักเดินทางที่รัก

ในใจฉัน

มีสองเท้าฝากฝัง

ขอร่วมรอนแรม

ผ่านเห็นสองข้างทาง

สูดกลิ่นไอสดชื่นไร้กรอบกรง

2

ฝากความรู้สึก

ไปแต่งเติมความหมาย

ด้วยทิวทัศน์นอกหน้าต่าง

ขอร่วมเดินทาง

ผ่านพบผู้คน

บันทึกรอยยิ้มรายทาง